1. старажы́тны; (старинный) старада́ўні;
дре́вняя исто́рия старажы́тная гісто́рыя;
2. (очень старый) ве́льмі стары́;
дре́вняя стару́ха ве́льмі стара́я жанчы́на;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. старажы́тны; (старинный) старада́ўні;
дре́вняя исто́рия старажы́тная гісто́рыя;
2. (очень старый) ве́льмі стары́;
дре́вняя стару́ха ве́льмі стара́я жанчы́на;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старажы́тны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старада́ўні
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
найстаражы́тнейшы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стари́нный
1. (
2. (старый) стары́, даўне́йшы, да́ўні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запаве́тны
1. заве́тный; (известный не всем, тайный — ещё) запове́дный, сокрове́нный;
2. (передаваемый из поколения в поколение,
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
язы́кII
немецкий язы́к няме́цкая мо́ва;
иску́сственный язы́к шту́чная мо́ва;
разгово́рный язы́к размо́ўная мо́ва;
у́стный язы́к ву́сная мо́ва;
пи́сьменный язы́к пісьмо́вая мо́ва;
живо́й язы́к жыва́я мо́ва;
мёртвый язы́к мёртвая мо́ва;
звуково́й язы́к гукава́я мо́ва;
литерату́рный язы́к літарату́рная мо́ва;
национа́льный язы́к нацыяна́льная мо́ва;
родно́й язы́к ро́дная мо́ва;
ро́дственный язы́к ро́днасная мо́ва;
◊
язы́к до Ки́ева доведёт
эзо́пов язы́к эзо́пава мо́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)