драўля́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
драўля́ны |
драўля́ная |
драўля́нае |
драўля́ныя |
| Р. |
драўля́нага |
драўля́най драўля́нае |
драўля́нага |
драўля́ных |
| Д. |
драўля́наму |
драўля́най |
драўля́наму |
драўля́ным |
| В. |
драўля́ны (неадуш.) драўля́нага (адуш.) |
драўля́ную |
драўля́нае |
драўля́ныя (неадуш.) драўля́ных (адуш.) |
| Т. |
драўля́ным |
драўля́най драўля́наю |
драўля́ным |
драўля́нымі |
| М. |
драўля́ным |
драўля́най |
драўля́ным |
драўля́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́менна-драўля́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ка́менна-драўля́ны |
ка́менна-драўля́ная |
ка́менна-драўля́нае |
ка́менна-драўля́ныя |
| Р. |
ка́менна-драўля́нага |
ка́менна-драўля́най ка́менна-драўля́нае |
ка́менна-драўля́нага |
ка́менна-драўля́ных |
| Д. |
ка́менна-драўля́наму |
ка́менна-драўля́най |
ка́менна-драўля́наму |
ка́менна-драўля́ным |
| В. |
ка́менна-драўля́ны (неадуш.) ка́менна-драўля́нага (адуш.) |
ка́менна-драўля́ную |
ка́менна-драўля́нае |
ка́менна-драўля́ныя (неадуш.) ка́менна-драўля́ных (адуш.) |
| Т. |
ка́менна-драўля́ным |
ка́менна-драўля́най ка́менна-драўля́наю |
ка́менна-драўля́ным |
ка́менна-драўля́нымі |
| М. |
ка́менна-драўля́ным |
ка́менна-драўля́най |
ка́менна-драўля́ным |
ка́менна-драўля́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
набі́ліцы, -ліц.
У кроснах: драўляныя планкі, у якія ўстаўляецца бёрда.
Кляновыя н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ке́глі, -яў, адз. -я, -і, ж.
1. толькі мн. Гульня, у якой драўляныя або пластмасавыя слупкі, якія ставяцца ў рад, збіваюцца шарам з пэўнай адлегласці.
2. Драўляныя або пластмасавыя слупкі для гэтай гульні.
|| прым. ке́гельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кало́дкі, -дак (уст.).
Масіўныя драўляныя кайданы, якія надзявалі раней на ногі, рукі і шыю арыштанта для папярэджання ўцёкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́згіны, -гін.
Прыстасаванне з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя драўляныя дужкі, у якім носяць сена, салому.
|| прым. рэ́згінны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыну́бель, -я, мн. -і, -яў, м.
Гэбель з зубчастым жалязкам, прызначаны для нанясення шурпатасці на драўляныя часткі пры склейванні.
|| прым. цыну́бельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
щепно́й драўля́ны;
щепна́я посу́да драўля́ны по́суд;
щепны́е изде́лия драўля́ныя вы́рабы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
краке́т, -а, М -ке́це, м.
Гульня, у якой драўляныя шары ўдарамі драўляных малаткоў праводзяцца праз драцяныя варотцы.
|| прым. краке́тны, -ая, -ае.
Кракетныя шары.
К. малаток.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
штыке́тнік, -а і -у, м.
1. -у, зб. Вузкія драўляныя планкі, з якіх робяць плот.
2. -а, мн. -і, -аў. Плот, агароджа з такіх планак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)