драўля́на-мурава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
драўля́на-мурава́ны |
драўля́на-мурава́ная |
драўля́на-мурава́нае |
драўля́на-мурава́ныя |
| Р. |
драўля́на-мурава́нага |
драўля́на-мурава́най
драўля́на-мурава́нае |
драўля́на-мурава́нага |
драўля́на-мурава́ных |
| Д. |
драўля́на-мурава́наму |
драўля́на-мурава́най |
драўля́на-мурава́наму |
драўля́на-мурава́ным |
| В. |
драўля́на-мурава́ны (неадуш.)
драўля́на-мурава́нага (адуш.) |
драўля́на-мурава́ную |
драўля́на-мурава́нае |
драўля́на-мурава́ныя (неадуш.)
драўля́на-мурава́ных (адуш.) |
| Т. |
драўля́на-мурава́ным |
драўля́на-мурава́най
драўля́на-мурава́наю |
драўля́на-мурава́ным |
драўля́на-мурава́нымі |
| М. |
драўля́на-мурава́ным |
драўля́на-мурава́най |
драўля́на-мурава́ным |
драўля́на-мурава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бу́нкер, ‑а, м.
1. Металічная ці бетонная скрыня (на суднах — адсек) для часовага захоўвання збожжа, вугалю ці якіх‑н. іншых сыпкіх рэчываў і матэрыялаў. Камбайн рушыў. Пад нажамі яго зазвінела салома, у бункер пасыпаўся густы струмень важкага зерня. Дуброўскі. Непадалёку свінаркі грузілі ў бункеры падвеснай дарогі корм і развозілі яго па ўсіх трох вялізных карпусах свінафермы. Паслядовіч.
2. Падземнае жалезабетоннае бамбасховішча.
3. Наземнае драўляна-земляное ці бетоннае сховішча з амбразурамі для вядзення агню; дзот, дот. Паліцаі.. пакапалі вакол школы акопы, нарабілі бункеры, паставілі ў іх кулямёты. Сабаленка.
[Англ. bunker.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)