назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| драматургі́і | |
| драматургі́і | |
| драматургі́ю | |
| драматургі́яй драматургі́яю |
|
| драматургі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| драматургі́і | |
| драматургі́і | |
| драматургі́ю | |
| драматургі́яй драматургі́яю |
|
| драматургі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Драматычнае мастацтва.
2. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Драматычнае мастацтва.
2.
3. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.
[Грэч. dramaturgia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драматурги́я
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нізкапро́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае нізкую пробу (пра золата, серабро).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераважа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Мець перавагу ў чым‑н.; займаць пануючае становішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саю́з, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх асоб, груп, таварыстваў, класаў.
2. ‑у. Пагадненне, аб’яднанне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў.
3. ‑у. Аб’яднанне ў адно цэлае некалькіх зямель, плямён і пад. з агульнай уладай.
4. ‑а. Назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый, таварыстваў, партый.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)