дра́ма, -ы, мн. -ы, драм, ж.

1. Адзін з родаў літаратуры, які ахоплівае творы, прызначаныя для выканання акцёрамі на сцэне.

2. Адзін з жанраў літаратуры з сур’ёзным, але не гераічным зместам, а таксама твор такога жанру.

3. перан. Цяжкая падзея, перажыванне, якое прыносіць маральныя пакуты.

Душэўная д.

|| прым. драматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дра́ма ж., прям., перен. дра́ма;

мяшча́нская д. — меща́нская дра́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́ма в разн. знач. дра́ма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́ма, ‑ы, ж.

1. Род літаратурных твораў, напісаных у форме дыялогу без аўтарскай мовы і прызначаных для пастаноўкі на сцэне.

2. Літаратурны твор такога роду з сур’ёзным, але не гераічным зместам (у адрозненне ад трагедыі і камедыі). Драмы Шэкспіра.

3. перан. Няшчасце, падзея, якія прыносяць маральныя пакуты. Сямейная драма. Душэўная драма.

•••

Мяшчанская драма — драматычны жанр, які ўзнік у час станаўлення буржуазіі і адлюстроўваў жыццё і пачуцці людзей нязнатнага паходжання.

[Ад грэч. drama — дзеянне, сцэнічны наказ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дра́мадрама’ (БРС). Рус. дра́ма, укр. дра́ма. Першакрыніцай з’яўляецца грэч. δρᾱμα. Слова запазычана праз лац. drama або ням. Drama (так Фасмер, 1, 535). Шанскі (1, Д, Е, Ж, 183) мяркуе, што для рус. мовы пасрэднікам было іменна лац. слова. Прыметнік драматы́чны, рус. драмати́ческий, укр. драмати́чний запазычаны з ням. dramatisch або франц. dramatique (Фасмер, 1, 535; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 183–184).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

містэ́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Сярэдневяковая драма на біблейскія тэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяшча́нскі прям., перен. меща́нский;

~кае сасло́ўе — меща́нское сосло́вие;

м. быт — меща́нский быт;

~кая дра́ма — меща́нская дра́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бытавы́ в разн. знач. бытово́й;

ы́я ўмо́вы — бытовы́е усло́вия;

а́я дра́ма — бытова́я дра́ма;

а́я з’я́ва — бытово́е явле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

музы́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да музыкі.

М. інструмент.

М. вечар.

М. твор.

М. магазін.

М. кабінет.

Музычная драма.

М. вобраз.

|| наз. музы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чатыроха́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з чатырох актаў. Чатырохактная драма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)