драба́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
драба́нт |
драба́нты |
| Р. |
драба́нта |
драба́нтаў |
| Д. |
драба́нту |
драба́нтам |
| В. |
драба́нта |
драба́нтаў |
| Т. |
драба́нтам |
драба́нтамі |
| М. |
драба́нце |
драба́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драба́нт м., уст., в разн. знач. драба́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драба́нт уст., в разн. знач. драба́нт, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)