до́пыт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			до́пыт | 
			до́пыты | 
			
		
			| Р. | 
			до́пыту | 
			до́пытаў | 
			
		
			| Д. | 
			до́пыту | 
			до́пытам | 
			
		
			| В. | 
			до́пыт | 
			до́пыты | 
			
		
			| Т. | 
			до́пытам | 
			до́пытамі | 
			
		
			| М. | 
			до́пыце | 
			до́пытах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
до́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.
1. Апытанне следчым абвінавачанага, сведкі пры высвятленні абставін справы, злачынства.
Д. вёў следчы.
2. Падрабязнае настойлівае распытванне (разм.).
Мне ўчынілі сапраўдны д.
|| прым. до́пытны, -ая,-ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
до́пыт, -ту м. допро́с, опро́с
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
до́пыт, ‑у, М ‑пыце, м.
Апытанне падследнага, сведкі і пад. для высвятлення чаго‑н., атрымання патрэбных звестак аб кім‑, чым‑н. Выклікаць на допыт. □ Допыт вёў Гнядкоў і рабіў гэта паважна, па ўсіх правілах. Шамякін. Немцы і пасаджаныя ў вёску паліцаі цягалі на допыт жонку Міхала і яго суседзяў. Васілевіч. // Разм. Настойлівае падрабязнае распытванне. Тут, вядома, пачаліся допыты: як і што, дзе быў, чаму загуляўся так позна? Няхай.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
дапы́тваны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (спец.).
Той, у каго робяць допыт.
Д. аказаўся невінаваты.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
дапыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.
Зрабіць допыт.
Д. абвінавачанага.
|| незак. дапы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
допро́с юр. до́пыт, -ту м.;
снять допро́с зняць до́пыт (дапыта́ць);
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
перадо́пыт, ‑у, М ‑допыце, м.
Паўторны допыт.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
перакрыжава́ны, -ая, -ае.
1. Які перасякаецца крыж-накрыж.
Перакрыжаваная рыфма (праз радок).
2. перан. Які сыходзіцца з розных бакоў у адно месца.
П. агонь. П. допыт (некалькімі асобамі адразу). Перакрыжаванае апыленне.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
передопро́с м. паўто́рны до́пыт; перадо́пыт, -ту м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)