до́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. до́н
Р. до́н
Д. до́н
В. до́н
Т. до́н
М. до́н

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

До́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. До́н
Р. До́на
Д. До́ну
В. До́н
Т. До́нам
М. До́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дон м. (частица, присоединяемая к мужским именам) дон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дон р. Дон, род. До́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дон (обращение к мужчине) дон, род. до́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дон, нескл., м.

Слова, якое далучаецца да мужчынскіх імён іспанскіх дваран і знаці. Дон Жуан. Дон Кіхот. Дон Педра.

[Ісп. don.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́лго-До́н (тип судна) Во́лга-До́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. до́на до́ны
Р. до́ны до́н
Д. до́не до́нам
В. до́ну до́н
Т. до́най
до́наю		 до́намі
М. до́не до́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Донжуа́н ’донжуан’ (БРС). Рус. донжуа́н, укр. донжуа́н ’тс’. Ад уласнага імя Дон Жуан (Дон Хуан). Літаратурны герой, уведзены ў іспанскую літаратуру Цірса дэ Маліна (Tirso de Molina), ’бессаромны спакуснік’. Гл. Meyers Neues Lexikon, 2. Aufl., Bd. 3. Leipzig, 1972, с. 656a.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ры́цар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У сярэдневяковай Еўропе: феадал, які належаў да ваенна-землеўладальніцкага саслоўя, а таксама цяжкаўзброены воін, які знаходзіўся ў васальнай залежнасці ад свайго сюзерэна.

Р. журботнага вобраза (пра Дон-Кіхота, героя рамана Сервантэса). Р. без страху і дакору (перан.: пра смелага, ва ўсім бездакорнага чалавека; высок.). Р. плашча і кінжала (перан.: тайны грабежнік і забойца; кніжн.).

2. перан. Самаадданы, высакародны чалавек (высок.).

Р. рэвалюцыі.

|| прым. ры́царскі, -ая, -ае.

Рыцарскія даспехі.

Р. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)