Дне́пр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дне́пр
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дне́пр
Т. Дняпро́м
М. Дняпры́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дне́пр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дне́пр
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дне́пр
Т. Дняпро́м
М. Дняпру́

Іншыя варыянты: Дняпро́.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Днепр (род. Дняпра́) м., р. Днепр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Днепр р. Дняпро́, -ра м., Днепр, род. Дняпра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дняпро́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дняпро́
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дняпро́
Т. Дняпро́м
М. Дняпру́

Іншыя варыянты: Дне́пр.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дняпро́ м., разг., см. Днепр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), у што. Уцякаць, улівацца (пра раку).

Сож упадае ў Днепр.

2. за кім-чым. Даглядаць каго-, што-н. (разм.).

Ён надта не ўпадае за гаспадаркай.

3. за кім. Заляцацца да каго-н. (разм.).

У. за дзяўчынай.

|| наз. упадзе́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Пры ўпадзенні Палаты ў Дзвіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упада́ць несов.

1. (редко) па́дать;

2. впада́ть; см. упа́сці 2;

3. (о реке) впада́ть;

Бярэ́зіна ўпада́е ў Днепр — Березина́ впада́ет в Днепр;

4. разг. уха́живать, приударя́ть;

у. за дзяўчы́наю — уха́живать (приударя́ть) за де́вушкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адубяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і адубець. [Прыборны:] — Дадумаўся, ліха на цябе, у лістападзе Днепр пераплываць. Зусім адубянець мог на сярэдзіне. Шамякін. Васіль Ціханавіч.. стаяў.. і думаў, як адважыцца сказаць пра смерць Дзяніса. Гэта трэба зрабіць сёння — для гэтага ж ён і прыйшоў сюды, але адчуваў, што язык нібы адубянеў. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лупа́р ’белавочка, Abramis sapa’ (Іпуць, Днепр, Сож, — Дэмб. 1, Жук.). Відавочна, кантамінаваная назва з рус. алан., уладз. ло́парь ’від плотвы, Abramis björkna’, якое з фін. looperi, loopero ’тс’, і ўкр. (паўночны бераг Чорнага мора) лупи́рка, лупі́рка ’гусцяра’, якое з тур. lüfer, lufer ’тунец’ (Фасмер, 2, 518 і 534).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)