Дне́пр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дне́пр
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дне́пр
Т. Дняпро́м
М. Дняпры́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дне́пр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дне́пр
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дне́пр
Т. Дняпро́м
М. Дняпру́

Іншыя варыянты: Дняпро́.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Днепр (род. Дняпра́) м., р. Днепр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Днепр р. Дняпро́, -ра м., Днепр, род. Дняпра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Днепр

т. 6, с. 168

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Днепр м гл Дняпро

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дняпро́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дняпро́
Р. Дняпра́
Д. Дняпру́
В. Дняпро́
Т. Дняпро́м
М. Дняпру́

Іншыя варыянты: Дне́пр.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дняпро́ м., разг., см. Днепр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dniepr Dniepr u

м. р. Днепр, Дняпро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

упада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), у што. Уцякаць, улівацца (пра раку).

Сож упадае ў Днепр.

2. за кім-чым. Даглядаць каго-, што-н. (разм.).

Ён надта не ўпадае за гаспадаркай.

3. за кім. Заляцацца да каго-н. (разм.).

У. за дзяўчынай.

|| наз. упадзе́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Пры ўпадзенні Палаты ў Дзвіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)