дитя́ в разн. знач. дзіця́, -ця́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дзіця́ ’дзіця’ (мн. л. дзе́ці). Рус. дитя́ (де́ти), укр. дитя́ (ді́ти), польск. dziecię, чэш. dítě (děti), балг. дете́ і г. д. Прасл. *dětę ’дзіця’, *děti ’дзеці’. Паводле Трубачова (Эт. сл., 5, 13), *dětę звязана з *dojiti ў значэнні ’ссаць, смактаць’ (гл. там жа крытычны агляд іншых версій). Фасмер, 1, 516; Бернекер, 1, 196; Траўтман, 51.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Багда́н ’пазашлюбнае дзіця, падкідыш’ (Касп., Нас.). Азначае ўласна ’дадзены богам’. Параўн. рус. богданёнок, богданыч, богода́ненок, богода́нное дитя, богода́нный ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

де́ти мн. (ед. дитя́ ср) дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, -ця́ці ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіця́ и дзіцё (род. дзіця́ці, тв. дзі́цем и дзіцём) ср., прям., перен. ребёнок м., дитя́; младе́нец м.;

○ грудно́е дз. — грудно́й ребёнок;

◊ го́ркае дз. — ещё ребёнок;

у сямі́ ня́нек дз. без но́са — посл. у семи́ ня́нек дитя́ без гла́за;

чым бы дз. ні це́шылася, абы́ не пла́кала — погов. чем бы дитя́ ни те́шилось, лишь бы не пла́кало;

дз. не пла́ча, ма́ці не дагада́ецца — погов. дитя́ не пла́чет, мать не догада́ется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ня́нька ня́нька, -кі ж.;

◊

у семи́ ня́нек дитя́ без гла́зу посл. у сямі́ ня́нек дзіця́ без во́ка (но́са).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіцяня́ и дзіцянё, -ня́ці ср.

1. прям., перен. ребёнок м., дитя́; младе́нец м.;

2. (о животном) детёныш м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязгрэ́шны

1. безгре́шный; непоро́чный;

~нае дзіця́ — безгре́шное дитя́;

~ныя заба́вы — безгре́шные удово́льствия;

2. непогреши́мый;

б. чалаве́к — непогреши́мый челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даку́ка ж.

1. забо́та, печа́ль, го́ре ср.;

спіць дзіця́, не ве́дае ~кі — спит дитя́, забо́т (печа́ли, го́ря) не зна́ет;

2. (неудовольствие) доса́да;

3. (назойливая просьба) доку́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мало́е I сущ. ма́лое, немно́гое;

здавальня́цца малы́м — дово́льствоваться ма́лым;

◊ за малы́м спра́ва — за немно́гим де́ло ста́ло; за ма́лым остано́вка

мало́е II сущ. ребёнок м., дитя́ ср., младе́нец м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)