дзяўчы́на, -ы, мн. дзяўча́ты і (з ліч. 2, 3, 4) дзяўчы́ны, -ча́т, ж.

Паўналетняя незамужняя жанчына.

Юнакі і дзяўчаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяўчы́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяўчы́на дзяўча́ты
дзяўчы́ны
Р. дзяўчы́ны дзяўча́т
Д. дзяўчы́не дзяўча́там
В. дзяўчы́ну дзяўча́т
Т. дзяўчы́най
дзяўчы́наю		 дзяўча́тамі
М. дзяўчы́не дзяўча́тах

Іншыя варыянты: дзе́ўчына.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяўчы́на (мн. дзяўча́ты) ж. де́вушка, деви́ца, де́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяўчы́на, ‑ы; мн. дзяўчаты, ‑чат і (з ліч.) дзяўчыны, ‑чын; ж.

Паўналетняя незамужняя жанчына. Дзве дзяўчыны. □ Жаніўся Мартын, узяў сінявокую Грабарову Еву, сталую зграбную дзяўчыну і разумную. Колас. Бегаюць адна за адной дзяўчаты, умаўляюцца — куды збірацца гуляць. Мурашка. Чым дзяўчына стражэйшая, тым яна прыгажэйшая і даражэйшая. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяўчына / што ўступае ў шлюб: нявеста; дзеўчына, дзеўка (разм.); панна, паненка (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

цар-дзяўчы́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цар-дзяўчы́на
Р. цар-дзяўчы́ны
Д. цар-дзяўчы́не
В. цар-дзяўчы́ну
Т. цар-дзяўчы́най
цар-дзяўчы́наю
М. цар-дзяўчы́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сяміго́дка

‘дзяўчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяміго́дка сяміго́дкі
Р. сяміго́дкі сяміго́дак
Д. сяміго́дцы сяміго́дкам
В. сяміго́дку сяміго́дак
Т. сяміго́дкай
сяміго́дкаю		 сяміго́дкамі
М. сяміго́дцы сяміго́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чарнабро́вы, -ая, -ае.

3 чорнымі бровамі.

Чарнабровая дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́ўчына

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́ўчына дзяўча́ты
дзяўчы́ны
Р. дзе́ўчыны дзяўча́т
Д. дзе́ўчыне дзяўча́там
В. дзе́ўчыну дзяўча́т
Т. дзе́ўчынай
дзе́ўчынаю		 дзяўча́тамі
М. дзе́ўчыне дзяўча́тах

Іншыя варыянты: дзяўчы́на.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзеўчаня́ і дзеўчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Маленькая дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)