дзятляня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			дзятляня́ | 
			дзятляня́ты | 
			
		
			| Р. | 
			дзятляня́ці | 
			дзятляня́т | 
			
		
			| Д. | 
			дзятляня́ці | 
			дзятляня́там | 
			
		
			| В. | 
			дзятляня́ | 
			дзятляня́т | 
			
		
			| Т. | 
			дзятлянё́м | 
			дзятляня́тамі | 
			
		
			| М. | 
			дзятляня́ці | 
			дзятляня́тах | 
			
		
 
	
Іншыя варыянты:
	
		дзятлянё́.
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
дзятляня́ і дзятлянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Птушаня дзятла.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
дзятлянё ср., см. дзятляня́
дзятляня́ и дзятлянё, -ня́ці ср. птене́ц дя́тла
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
дзятляня́ і дзятлянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Птушаня дзятла.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
дзятлянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			дзятлянё́ | 
			дзятляня́ты | 
			
		
			| Р. | 
			дзятляня́ці | 
			дзятляня́т | 
			
		
			| Д. | 
			дзятляня́ці | 
			дзятляня́там | 
			
		
			| В. | 
			дзятлянё́ | 
			дзятляня́т | 
			
		
			| Т. | 
			дзятлянё́м | 
			дзятляня́тамі | 
			
		
			| М. | 
			дзятляня́ці | 
			дзятляня́тах | 
			
		
 
	
Іншыя варыянты:
	
		дзятляня́.
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)