дзятляня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзятляня́ |
дзятляня́ты |
| Р. |
дзятляня́ці |
дзятляня́т |
| Д. |
дзятляня́ці |
дзятляня́там |
| В. |
дзятляня́ |
дзятляня́т |
| Т. |
дзятлянё́м |
дзятляня́тамі |
| М. |
дзятляня́ці |
дзятляня́тах |
Іншыя варыянты:
дзятлянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дзятляня́ і дзятлянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Птушаня дзятла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзятлянё ср., см. дзятляня́
дзятляня́ и дзятлянё, -ня́ці ср. птене́ц дя́тла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзятляня́ і дзятлянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Птушаня дзятла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзятлянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзятлянё́ |
дзятляня́ты |
| Р. |
дзятляня́ці |
дзятляня́т |
| Д. |
дзятляня́ці |
дзятляня́там |
| В. |
дзятлянё́ |
дзятляня́т |
| Т. |
дзятлянё́м |
дзятляня́тамі |
| М. |
дзятляня́ці |
дзятляня́тах |
Іншыя варыянты:
дзятляня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)