дзя́тлаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́тлаў дзя́тлава дзя́тлава дзя́тлавы
Р. дзя́тлавага дзя́тлавай
дзя́тлавае		 дзя́тлавага дзя́тлавых
Д. дзя́тлаваму дзя́тлавай дзя́тлаваму дзя́тлавым
В. дзя́тлаў (неадуш.)
дзя́тлавага (адуш.)		 дзя́тлаву дзя́тлава дзя́тлавы (неадуш.)
дзя́тлавых (адуш.)
Т. дзя́тлавым дзя́тлавай
дзя́тлаваю		 дзя́тлавым дзя́тлавымі
М. дзя́тлавым дзя́тлавай дзя́тлавым дзя́тлавых

Іншыя варыянты: дзя́тлавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзя́тлаў дя́тлов;

~лава гняздо́ — дя́тлово гнездо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́тлаў, ‑ава.

Які належыць дзятлу. Дзятлава гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́цел, дзя́тла, мн. дзя́тлы, дзя́тлаў, м.

Лясная птушка сямейства дзятлавых з моцнай дзюбай, якой яна здабывае ежу са шчылін дрэў і расколін кары.

Хто б дзятла ведаў, каб не яго дзюба (з нар.).

|| прым. дзя́тлаў, -лава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзя́цел

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзя́цел дзя́тлы
Р. дзя́тла дзя́тлаў
Д. дзя́тлу дзя́тлам
В. дзя́тла дзя́тлаў
Т. дзя́тлам дзя́тламі
М. дзя́тле дзя́тлах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дзя́тлы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзя́тлы
Р. Дзя́тлаў
Д. Дзя́тлам
В. Дзя́тлы
Т. Дзя́тламі
М. Дзя́тлах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзя́тлавы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́тлавы дзя́тлавая дзя́тлавае дзя́тлавыя
Р. дзя́тлавага дзя́тлавай
дзя́тлавае		 дзя́тлавага дзя́тлавых
Д. дзя́тлаваму дзя́тлавай дзя́тлаваму дзя́тлавым
В. дзя́тлавы (неадуш.)
дзя́тлавага (адуш.)		 дзя́тлавую дзя́тлавае дзя́тлавыя (неадуш.)
дзя́тлавых (адуш.)
Т. дзя́тлавым дзя́тлавай
дзя́тлаваю		 дзя́тлавым дзя́тлавымі
М. дзя́тлавым дзя́тлавай дзя́тлавым дзя́тлавых

Іншыя варыянты: дзя́тлаў.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

круцігало́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы; Р мн. ‑ловак; ж.

Птушка сямейства дзятлаў, якая пры спуджванні ўтварае арыгінальныя рухі шыяй і шыпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухо́дацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца, замарыцца. Прысеў [Арцём] на кругляк і адчуў, што стаміўся: уходаўся-такі добра за дзень. Дзятлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвонагало́вы, ‑ая, ‑ае.

З чырвонай галавой, галоўкай. Цяжка сабе ўявіць наш веснавы беларускі лес без гэтага барабаннага пошчаку чырвонагаловых дзятлаў. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)