дзяля́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяля́цкі дзяля́цкая дзяля́цкае дзяля́цкія
Р. дзяля́цкага дзяля́цкай
дзяля́цкае		 дзяля́цкага дзяля́цкіх
Д. дзяля́цкаму дзяля́цкай дзяля́цкаму дзяля́цкім
В. дзяля́цкі (неадуш.)
дзяля́цкага (адуш.)		 дзяля́цкую дзяля́цкае дзяля́цкія (неадуш.)
дзяля́цкіх (адуш.)
Т. дзяля́цкім дзяля́цкай
дзяля́цкаю		 дзяля́цкім дзяля́цкімі
М. дзяля́цкім дзяля́цкай дзяля́цкім дзяля́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяля́цкі деля́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяля́цкі, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на дзяляцтве. Дзяляцкі падыход да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяля́цтва, -а, н.

Вузкі практыцызм, пры якім выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

|| прым. дзяля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

деля́ческий дзяля́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)