дзяля́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзяля́цкі |
дзяля́цкая |
дзяля́цкае |
дзяля́цкія |
| Р. |
дзяля́цкага |
дзяля́цкай дзяля́цкае |
дзяля́цкага |
дзяля́цкіх |
| Д. |
дзяля́цкаму |
дзяля́цкай |
дзяля́цкаму |
дзяля́цкім |
| В. |
дзяля́цкі (неадуш.) дзяля́цкага (адуш.) |
дзяля́цкую |
дзяля́цкае |
дзяля́цкія (неадуш.) дзяля́цкіх (адуш.) |
| Т. |
дзяля́цкім |
дзяля́цкай дзяля́цкаю |
дзяля́цкім |
дзяля́цкімі |
| М. |
дзяля́цкім |
дзяля́цкай |
дзяля́цкім |
дзяля́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзяля́цкі, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на дзяляцтве. Дзяляцкі падыход да справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяля́цкі:
дзяля́цкі падыхо́д да пыта́ння éine rein geschä́ftsmäßige Behándlung der Fráge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дзяля́цтва, -а, н.
Вузкі практыцызм, пры якім выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.
|| прым. дзяля́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)