дзвы́нкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзвы́нкну дзвы́нкнем
2-я ас. дзвы́нкнеш дзвы́нкнеце
3-я ас. дзвы́нкне дзвы́нкнуць
Прошлы час
м. дзвы́нкнуў дзвы́нкнулі
ж. дзвы́нкнула
н. дзвы́нкнула
Загадны лад
2-я ас. дзвы́нкні дзвы́нкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзвы́нкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзвы́нкнуць сов., см. дзы́нкнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзвы́нкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да дзвынкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзвы́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць звінючыя гукі (пра шкло, метал, насякомых і пад.).

Недзе дзвынкала шкло.

Над вухам дзвынкалі камары.

|| аднакр. дзвы́нкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. дзвы́нканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)