дзвы́нкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзвы́нкну |
дзвы́нкнем |
| 2-я ас. |
дзвы́нкнеш |
дзвы́нкнеце |
| 3-я ас. |
дзвы́нкне |
дзвы́нкнуць |
| Прошлы час |
| м. |
дзвы́нкнуў |
дзвы́нкнулі |
| ж. |
дзвы́нкнула |
| н. |
дзвы́нкнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзвы́нкні |
дзвы́нкніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дзвы́нкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзвы́нкнуць сов., см. дзы́нкнуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзвы́нкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да дзвынкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзвы́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Утвараць звінючыя гукі (пра шкло, метал, насякомых і пад.).
Недзе дзвынкала шкло.
Над вухам дзвынкалі камары.
|| аднакр. дзвы́нкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. дзвы́нканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)