джы́у-джы́цу

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
Р. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
Д. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
В. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
Т. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
М. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

джы́у-джы́цу, нескл., н.

Японскае нацыянальнае баявое мастацтва, сістэма самаабароны без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джы́у-джы́цу нескл., ср., спорт. джи́у-джи́тсу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джы́у-джы́цу, нескл., н.

Японская сістэма прыёмаў самаабароны і нападу без зброі; дзюдо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюдо́, нескл., н.

Японская барацьба вольнага стылю, якая ўзнікла на аснове адбору і мадэрнізацыі прыёмаў джыу-джыцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джи́у-джи́тсу спорт. джы́у-джы́цу нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)