джы́у-джы́цу

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
Р. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
Д. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
В. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
Т. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу
М. джы́у-джы́цу джы́у-джы́цу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

джы́у-джы́цу, нескл., н.

Японскае нацыянальнае баявое мастацтва, сістэма самаабароны без зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Джыу-джыцу (спарт.) 2/145

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

джы́у-джы́цу нескл., ср., спорт. джи́у-джи́тсу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джы́у-джы́цу, нескл., н.

Японская сістэма прыёмаў самаабароны і нападу без зброі; дзюдо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДЖЫ́У-ДЖЫ́ЦУ

(ад яп. дзю мяккасць + дзюцу мастацтва, умельства),

японская сістэма самаабароны і нападзення без зброі. Асн. прыёмы: удары ў найб. слабыя часткі чалавечага цела (сонечнае спляценне, сонная артэрыя, печань і інш.), выкручванні і перагінанні суставаў рук і ног у спалучэнні з рознымі кідкамі і задушлівымі захватамі.

Вытокі Дж.-дж. ў нар. прыёмах самаабароны без зброі, вядомых у Японіі са старажытнасці. Сфарміравалася да 13—14 ст., у 14—19 ст. вельмі пашырылася ў Японіі як сістэма фіз. і баявой падрыхтоўкі самураяў. У канцы 19 ст. шляхам адбору і мадэрнізацыі элементаў Дж.-дж. створана барацьба дзюдо.

т. 6, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

джы́у-джы́цу н. Jiu-Jitsu, Dschiu-Dschitsu [´dʒi:u´dʒıtsu] n - або -s гл. дзюдо

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

джы́у-джы́цу

(яп. dzudzucu)

японская сістэма прыёмаў самаабароны і нападзення без зброі (элементы гэтай барацьбы выкарыстоўваюцца ў дзюдо).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

джы́у-джы́цу

(яп. jujutsu, ад ju = мяккі + juts = майстэрства)

спартыўная барацьба, заснаваная на выкарыстанні розных прыёмаў абароны і нападу без зброі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дзюдо́, нескл., н.

Японская барацьба вольнага стылю, якая ўзнікла на аснове адбору і мадэрнізацыі прыёмаў джыу-джыцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)