держа́ва дзяржа́ва, -вы ж.;

социалисти́ческая держа́ва сацыялісты́чная дзяржа́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяржа́ва ж.

1. госуда́рство ср., держа́ва;

еўрапе́йская дз. — европейское госуда́рство;

2. ист. (эмблема власти монарха) держа́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дзяржав́а ’дзяржава’ (БРС). Рус. держа́ва, укр. держа́ва, польск. dzierżawa ’ўладанне, арэнда’, чэш. država і г. д. Утварэнне ад *dьržati. Прасл. *dьržava (падрабязна гл. у Трубачова, Эт. сл., 5, 231–232).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дружалю́бны

1. дружелю́бный;

2. дру́жественный;

~ная нам дзяржа́ва — дру́жественная нам держа́ва;

~ныя на́цыі — дру́жественные на́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́жественный дружалю́бны, прыя́зны;

дру́жественная нам держа́ва дружалю́бная нам дзяржа́ва;

дру́жественные на́ции дружалю́бныя на́цыі;

дру́жественные отноше́ния дружалю́бныя (прыя́зныя) адно́сіны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)