двайны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. двайны́ двайна́я двайно́е двайны́я
Р. двайно́га двайно́й
двайно́е
двайно́га двайны́х
Д. двайно́му двайно́й двайно́му двайны́м
В. двайны́ (неадуш.)
двайно́га (адуш.)
двайну́ю двайно́е двайны́я (неадуш.)
двайны́х (адуш.)
Т. двайны́м двайно́й
двайно́ю
двайны́м двайны́мі
М. двайны́м двайно́й двайны́м двайны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

са́льта, нескл., н.

Пераварот у паветры цераз галаву (уперад або назад). Двайное сальта.

[Ад іт. salto — скачок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двайны́, ‑ая, ‑ое.

1. У два разы большы; падвоены. Двайны расход. Двайная плата. □ У гэты дзень было двайное свята — дзень выбараў супаў з 45‑годдзем устанаўлення Савецкай улады ў горадзе. «Звязда».

2. Які складаецца з двух аднародных ці падобных прадметаў, частак. Двайное дно. □ Жыжка прадзеў левую руку праз двайны раменны повад вуздэчкі, каб не выпусціць жарабка. Ермаловіч.

3. Які праяўляецца ў двух відах, формах. Яны вялі старанна прадуманае двайное жыццё. Гамолка.

•••

Двайная бухгалтэрыя гл. бухгалтэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́льто спорт. са́льта нескл., ср., мн. нет;

двойно́е са́льто двайно́е са́льта.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Анге́льскі ’англійскі’ (КТС), дыял. ангельскае шводвайное шво’ (Жд.). Параўн. Ангельшчына (Гарэц.). З польск. angielski ’англійскі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падплёт, ‑у, М ‑плёце, м.

Двайное перапляценне на падэшве лапцяў. На лапцях матляліся канцамі стаптаныя акраўкі з падплёту, злёгку шлёгалі раз за разам то па нагах, то па пяску. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)