дба́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дба́йны дба́йная дба́йнае дба́йныя
Р. дба́йнага дба́йнай
дба́йнае		 дба́йнага дба́йных
Д. дба́йнаму дба́йнай дба́йнаму дба́йным
В. дба́йны (неадуш.)
дба́йнага (адуш.)		 дба́йную дба́йнае дба́йныя (неадуш.)
дба́йных (адуш.)
Т. дба́йным дба́йнай
дба́йнаю		 дба́йным дба́йнымі
М. дба́йным дба́йнай дба́йным дба́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дба́йны, -ая, -ае.

Старанны, руплівы.

Д. гаспадар.

Дбайныя рукі.

Усё ў гумне дбайна (прысл.) дагледжана.

|| наз. дба́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дба́йны забо́тливый; стара́тельный; усе́рдный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дба́йны, ‑ая, ‑ае.

Старанны, руплівы. Гляджу, як народ працавіты і дбайны На ніве калгаснай з машынаю дружыць. Хведаровіч. Усё было дагледжана, відаць, што тут хадзілі дбайныя рукі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дба́лы, см. дба́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаспада́рскі, -ая, -ае.

1. гл. гаспадар.

2. Дбайны, руплівы.

Гаспадарскія адносіны да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ре́вностный стара́нны, дба́йны, руплі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стара́нны, -ая, -ае.

Які адносіцца да справы са стараннем; дбайны, руплівы.

Старанная гаспадыня.

Старанна (прысл.) прыбраць пакой.

|| наз. стара́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карпатлі́вы, -ая, -ае.

1. Старанны, руплівы, дбайны.

К. супрацоўнік.

2. Які патрабуе шмат увагі, стараннасці, цярплівасці.

Карпатлівая праца.

|| наз. карпатлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руплі́вы, -ая, -ае.

Які імкнецца зрабіць як мага больш і лепш; дбайны; клапатлівы, старанны.

Р. чалавек.

Руплівая праца.

|| наз. руплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)