Даўбе́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Даўбе́ні
Р. Даўбе́нь
Даўбе́няў
Д. Даўбе́ням
В. Даўбе́ні
Т. Даўбе́нямі
М. Даўбе́нях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даўбе́нь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даўбе́нь даўбені
Р. даўбеня даўбеняў
Д. даўбеню даўбеням
В. даўбеня даўбеняў
Т. даўбенем даўбенямі
М. даўбеню даўбенях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)