дачака́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дачака́ю |
дачака́ем |
| 2-я ас. |
дачака́еш |
дачака́еце |
| 3-я ас. |
дачака́е |
дачака́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дачака́ў |
дачака́лі |
| ж. |
дачака́ла |
| н. |
дачака́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дачака́й |
дачака́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дачака́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дачака́ць сов., см. дачака́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дачака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і дачакацца. — Міша мой вунь ніяк не дачакае, калі можна будзе катацца на санках. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дажда́ць, ‑жду, ‑жджэш, ‑жджэ; зак., каго-чаго.
Разм. Тое, што і дачакаць. Вылі жудкія годы, Яшчэ горшых даждалі, як вайны усясветнай Пракаціліся хвалі. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дачакацца, дачакаць, прычакаць, дажыцца, дажыць; даждацца, даждаць (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)