дачака́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дачака́ю дачака́ем
2-я ас. дачака́еш дачака́еце
3-я ас. дачака́е дачака́юць
Прошлы час
м. дачака́ў дачака́лі
ж. дачака́ла
н. дачака́ла
Загадны лад
2-я ас. дачака́й дачака́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дачака́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дачака́ць сов., см. дачака́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і дачакацца. — Міша мой вунь ніяк не дачакае, калі можна будзе катацца на санках. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачака́цца, дачака́ць

1. (з’яўленне чаканага) erwárten vt;

ён дачака́ўся ўрэ́шце пісьма́ er erhíelt éndlich den lángerwarteten Brief;

мы дачака́ліся яго́ прыхо́ду wir wárteten, bis er kam;

2. разм. (дайсці да таго, што…) es sowéit bríngen*;

ён дачака́ўся таго́, што яго́ зво́льнілі er bráchte es sowéit, dass man ihn entlíeß;

◊

чака́ем не дачака́емся wir können es kaum erwárten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дажда́ць, ‑жду, ‑жджэш, ‑жджэ; зак., каго-чаго.

Разм. Тое, што і дачакаць. Вылі жудкія годы, Яшчэ горшых даждалі, як вайны усясветнай Пракаціліся хвалі. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачакацца, дачакаць, прычакаць, дажыцца, дажыць; даждацца, даждаць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

doczekać

doczeka|ć

зак. дачакаць, дачакацца;

bodaj bym tego nie ~ł! — каб таго не бачыць (не дачакацца)!;

chory jutra nie doczekać — хворы не дацягне да раніцы;

~ć późnej starości — дажыць да глыбокай старасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)