да́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
да́ча |
да́чы |
| Р. |
да́чы |
да́ч |
| Д. |
да́чы |
да́чам |
| В. |
да́чу |
да́чы |
| Т. |
да́чай
да́чаю |
да́чамі |
| М. |
да́чы |
да́чах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
да́ча³, -ы, мн. -ы, дач, ж. (уст.).
Частка лясніцтва, вылучаная ў самастойную гаспадарку.
Лясныя дачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
да́ча¹, -ы, ж.
1. гл. даць.
2. Порцыя корму на адзін прыём.
Д. аўса.
Сутачная д. сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
да́ча ж.
I в разн. знач. да́ча;
д. паказа́нняў — да́ча показа́ний;
д. аўса́ — да́ча овса́
II (загородный дом) да́ча
III (лесная делянка) да́ча
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
да́ча², -ы, мн. -ы, дач, ж.
Тое, што і лецішча.
Жыць на дачы.
|| памянш. да́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. да́чны, -ая, -ае.
Д. ўчастак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
да́чаIII (лесная делянка) да́ча, -чы ж., дзяля́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
да́чаI ж.
1. (действие) дава́нне, -ння ср., да́ча, -чы ж.;
да́ча показа́ний да́ча паказа́нняў;
2. (порция) по́рцыя, -цыі ж., дзяля́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
да́ча 1, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. даць (у 8 знач.). Дача паказанняў. □ Густы траскучы залп з тылу, а потым з правага фланга перарваў дачу гэтых загадаў. Колас.
2. Порцыя, якая даецца на адзін прыём ці на пэўны перыяд. Дзве дачы аўса. Сутачная дача сена.
да́ча 2, ‑ы, ж.
Загарадны дом для летняга адпачынку гараджан. Пабудаваць дачу. Зняць дачу. □ Мадам Гамрэкелі ад пачатку лета выехала з Гіо некуды ў горы, на дачу, дзе не было малярыі. Самуйлёнак.
да́ча 3, ‑ы, ж.
Частка лясніцтва, вылучаная ў самастойную гаспадарку; участак зямлі пад лесам. Лясная дача.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да́чаII ж. (загородный дом) да́ча, -чы ж.; разг. ле́цішча, -ча ср., разг. ле́тнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Да́ча ’даванне’ (Байк. і Некр.), таксама палес. (гл. Клімчук, Лекс. Палесся. М., 1968, 30). Узыходзіць да прасл. праформы *datja (ад *dati̯). Параўн. агляд форм у Трубачова, Эт. сл., 4, 195–196: значэнні лексем, паколькі яны паходзяць з аддзеяслоўнага імені, вельмі шматлікія (ад nomen actionis да назваў канкрэтных прадметаў). Параўн. яшчэ Папоўская–Таборская, Бел.-польск. ізал., 103.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)