даты́чная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. даты́чная даты́чныя
Р. даты́чнай даты́чных
Д. даты́чнай даты́чным
В. даты́чную даты́чныя
Т. даты́чнай
даты́чнаю		 даты́чнымі
М. даты́чнай даты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даты́чная ж., сущ. мат. каса́тельная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даты́чны, -ая, -ае.

1. Прыналежны да чаго-н., які мае пэўнае дачыненне да чаго-н.

Д. да музыкі чалавек.

Асобы, датычныя да злачынства.

2. у знач. наз. даты́чная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. У матэматыцы: прамая лінія, якая праходзіць праз пункт крывой і супадае з ёй у гэтым пункце.

Правесці датычную да акружнасці.

|| наз. даты́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каса́тельная сущ., мат. даты́чная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даты́чны даты́чная даты́чнае даты́чныя
Р. даты́чнага даты́чнай
даты́чнае		 даты́чнага даты́чных
Д. даты́чнаму даты́чнай даты́чнаму даты́чным
В. даты́чны (неадуш.)
даты́чнага (адуш.)		 даты́чную даты́чнае даты́чныя (неадуш.)
даты́чных (адуш.)
Т. даты́чным даты́чнай
даты́чнаю		 даты́чным даты́чнымі
М. даты́чным даты́чнай даты́чным даты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да чаго‑н. [Вучоны] звяртае ўвагу краязнаўцаў на тое, ці няма ў мясцовай гаворцы выразаў, датычных разьбы. Ліс.

2. у знач. наз. даты́чная, ‑ай, ж. У геаметрыі — прамая лінія, якая мае адзін агульны пункт з крывой, але не перасякае яе. Правесці датычную да акружнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)