датава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. датава́ны датава́ная датава́нае датава́ныя
Р. датава́нага датава́най
датава́нае
датава́нага датава́ных
Д. датава́наму датава́най датава́наму датава́ным
В. датава́ны (неадуш.)
датава́нага (адуш.)
датава́ную датава́нае датава́ныя (неадуш.)
датава́ных (адуш.)
Т. датава́ным датава́най
датава́наю
датава́ным датава́нымі
М. датава́ным датава́най датава́ным датава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

датава́ны дати́рованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. датава́ны датава́ная датава́нае датава́ныя
Р. датава́нага датава́най
датава́нае
датава́нага датава́ных
Д. датава́наму датава́най датава́наму датава́ным
В. датава́ны (неадуш.)
датава́нага (адуш.)
датава́ную датава́нае датава́ныя (неадуш.)
датава́ных (адуш.)
Т. датава́ным датава́най
датава́наю
датава́ным датава́нымі
М. датава́ным датава́най датава́ным датава́ных

Кароткая форма: датава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

датава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. датава́ны датава́ная датава́нае датава́ныя
Р. датава́нага датава́най
датава́нае
датава́нага датава́ных
Д. датава́наму датава́най датава́наму датава́ным
В. датава́ны (неадуш.)
датава́нага (адуш.)
датава́ную датава́нае датава́ныя (неадуш.)
датава́ных (адуш.)
Т. датава́ным датава́най
датава́наю
датава́ным датава́нымі
М. датава́ным датава́най датава́ным датава́ных

Кароткая форма: датава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

датава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад датаваць.

2. у знач. прым. З пастаўленай датай. Датаваны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дати́рованный датава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў дарослым, дасягнуў поўнага развіцця. Сталыя мужчыны збіраліся ў гурткі і разважалі аб вайне, якая насоўвалася на іх. Колас. Аднак, зірнуўшы ў вочы касір[ц]ы, ужо сталай і сур’ёзнай жанчыне, Аня засаромелася свайго намеру і пачырванела да вушэй. Карпюк. / у знач. наз. ста́лыя, ‑ых. Я пытаўся ў сталых: — Дзе ж ён ёсць брыгадзір? Лужанін. // Уласцівы такому чалавеку. Маленства не песціла Зыгмунта Серакоўскага гэтак жа, як і сталыя гады. Якімовіч. У сталым веку будзеш чуць ты [унук] музыку гадоў выразна. Дубоўка.

2. Здольны рабіць, дзейнічаць самастойна, без чыёй‑н. дапамогі, кіраўніцтва; сур’ёзны. Вырастаў юнак сталы, дзелавіты, які ўмеў сярод усялякіх спраў адразу ўбачыць самае важнае і найбольш патрэбнае. Чорны. Ён [сакратар райкома] малады, ды сталы. Пабачыў ён багата. Дубоўка. [Аўдоля:] — Я так і ведала. Цівуну што — сталага работніка шкада на кухню ставіць, а дзяцей не шкада. Якімовіч. // Уласцівы такому чалавеку. Ой, як цяжка рабіць першы, сталы крок у жыцці! Бядуля.

3. Вопытны, які дасягнуў майстэрства ў чым‑н. Драбнатэм’е, прыглушанасць голасу, звужанасць погляду на сучаснасць — бяда нашых многіх сталых і маладых паэтаў. Грахоўскі. Не раз [Іван Якаўлевіч] здымаў шапку перад сталым практыкам-энергетыкам. Цяпер, бач, як вырас Анатоль Іванавіч! Гроднеў. На савецкую работу вылучана вялікая колькасць палітычна сталых работнікаў з шырокім партыйным, дзяржаўным кругаглядам, здольных весці справу энергічна і пісьменна. «Звязда». // Які вылучаецца грунтоўнасцю, майстэрствам і пад. Першыя на дзіва сталыя вершы .. [Валянціна Таўлая] датаваны 1928 годам, калі паэту было чатырнаццаць. Брыль. Па геаграфіі веды Сталыя мы набылі, Пеша схадзіўшы ўсе сцежкі Нашай вялікай зямлі. Куляшоў.

4. Пастаянны, нязменны; разлічаны на доўгі час, не часовы. [Наталя:] — Дарагая, мілая цётка Мальвіна!.. Дзе ты цяпер? Ты ніколі не мела свайго сталага месца — з дзядзькам Прахорам вы вечна падарожнічалі па краіне з канца ў канец. Скрыган. На мой паклон .. [Яворская] адказала запытаннем. — Новы сусед? Адкуль? Ага, выкладчык! Факультатыўна ці на сталую работу? Дуброўскі.

5. Добра абдуманы; які сведчыць пра вопытнасць, майстэрства. Сталае рашэнне. Сталая думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)