дася́гнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дася́гнуты дася́гнутая дася́гнутае дася́гнутыя
Р. дася́гнутага дася́гнутай
дася́гнутае		 дася́гнутага дася́гнутых
Д. дася́гнутаму дася́гнутай дася́гнутаму дася́гнутым
В. дася́гнуты (неадуш.)
дася́гнутага (адуш.)		 дася́гнутую дася́гнутае дася́гнутыя (неадуш.)
дася́гнутых (адуш.)
Т. дася́гнутым дася́гнутай
дася́гнутаю		 дася́гнутым дася́гнутымі
М. дася́гнутым дася́гнутай дася́гнутым дася́гнутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дася́гнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дася́гнуты дася́гнутая дася́гнутае дася́гнутыя
Р. дася́гнутага дася́гнутай
дася́гнутае		 дася́гнутага дася́гнутых
Д. дася́гнутаму дася́гнутай дася́гнутаму дася́гнутым
В. дася́гнуты (неадуш.)
дася́гнутага (адуш.)		 дася́гнутую дася́гнутае дася́гнутыя (неадуш.)
дася́гнутых (адуш.)
Т. дася́гнутым дася́гнутай
дася́гнутаю		 дася́гнутым дася́гнутымі
М. дася́гнутым дася́гнутай дася́гнутым дася́гнутых

Кароткая форма: дася́гнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дася́гнуты в разн. знач. дости́гнутый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дася́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дасягнуць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дости́гнутый дася́гнуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэко́рд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў працы, спорце.

Устанавіць сусветны р.

Пабіць чый-н. р.

Р. трываласці (перан.: вышэйшая ступень трываласці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кар’е́ра, -ы, мн. -ы, -е́р, ж.

1. Высокі сацыяльны і службовы статус, дасягнуты дзейнасцю ў якой-н. галіне; вядомасць, слава.

Зрабіць кар’еру.

К. не атрымалася.

2. Род дзейнасці; прафесія, занятак.

Артыстычная к.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шко́ла, -ы, мн. -ы, школ, ж.

1. Навучальная ўстанова (пераважна пра пачатковую або сярэднюю).

Хадзіць у школу.

Будынак школы.

Вясковая ш.

Рамесная ш.

Ш. інтэрнат.

Вышэйшая ш. (пра вышэйшыя навучальныя ўстановы).

2. перан. Вывучка, дасягнуты ў чым-н. вопыт, а таксама тое, што дае такую вывучку, вопыт.

Ш. жыцця.

Прайсці армейскую школу.

3. Напрамак у галіне навукі, майстэрства і пад.

Жыновічаўская ш. цымбалістаў.

Стварыць сваю школу ў навуцы.

|| прым. шко́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цывіліза́цыя, ‑і, ж.

1. Узровень грамадскага развіцця матэрыяльнай і духоўнай культуры, дасягнуты якой‑н. грамадскай фармацыяй. Антычная цывілізацыя. Сучасная цывілізацыя. □ [Касовіч] хацеў адшукаць вытокі элінскай цывілізацыі. «Маладосць».

2. Культура, прагрэс, асвета. Кожны чацвёрты жыхар .. [Беларусі] заплаціў сваім жыццём за нашу перамогу [у Вялікай Айчыннай вайне], за выратаванне цывілізацыі. Бугаёў.

3. Спец. Ступень грамадскага развіцця, наступная пасля варварства.

[Ад лац. civilis — грамадзянскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нява́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае, вялікага значэння; малазначны. Многа каму здавалася тое, што.. [танкісты] робяць цяпер, няважным, амаль непатрэбным. Мележ.

2. Не зусім добры; дрэнны. Няважны настрой. □ Часамі Лабановічу здавалася, што школа адстае, што вынікі дасягнуты нязначныя, і што, наогул, ён няважны настаўнік. Колас. Няважныя, зусім благія справы. Без вестак палкаводзец не ваяка. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)