даста́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даста́ўлены даста́ўленая даста́ўленае даста́ўленыя
Р. даста́ўленага даста́ўленай
даста́ўленае		 даста́ўленага даста́ўленых
Д. даста́ўленаму даста́ўленай даста́ўленаму даста́ўленым
В. даста́ўлены (неадуш.)
даста́ўленага (адуш.)		 даста́ўленую даста́ўленае даста́ўленыя (неадуш.)
даста́ўленых (адуш.)
Т. даста́ўленым даста́ўленай
даста́ўленаю		 даста́ўленым даста́ўленымі
М. даста́ўленым даста́ўленай даста́ўленым даста́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даста́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даста́ўлены даста́ўленая даста́ўленае даста́ўленыя
Р. даста́ўленага даста́ўленай
даста́ўленае		 даста́ўленага даста́ўленых
Д. даста́ўленаму даста́ўленай даста́ўленаму даста́ўленым
В. даста́ўлены (неадуш.)
даста́ўленага (адуш.)		 даста́ўленую даста́ўленае даста́ўленыя (неадуш.)
даста́ўленых (адуш.)
Т. даста́ўленым даста́ўленай
даста́ўленаю		 даста́ўленым даста́ўленымі
М. даста́ўленым даста́ўленай даста́ўленым даста́ўленых

Кароткая форма: даста́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даста́ўлены доста́вленный; см. даста́віць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыго́нны¹, -ая, -ае.

Прыгнаны, дастаўлены (сухім або водным шляхам) з іншага месца.

П. лес.

Прыгонная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доста́вленный даста́ўлены; см. доста́вить​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывазны́, ‑ая, ‑ое.

Прывезены, дастаўлены адкуль‑н. Прывазная сыравіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поста́вленный​II паста́ўлены, даста́ўлены; см. поста́вить​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мато́р, ‑а, м.

Машына, якая ператварае розныя віды энергіі ў механічную; рухавік. Побач ляжалі расцягнутыя танкавыя гусеніцы і стаяў немаведама адкуль і як дастаўлены матор танка. Хадкевіч. Скончылася змена. На некалькі хвілін спыніўся шум матораў. Шыцік.

[Ад лац. motor — які прыводзіць у рух.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсу́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які падлягае суду, павінен разглядацца ў судзе. Падсудная справа.

2. у знач. наз. падсу́дны, ‑ага, м.; падсу́дная, ‑ай, ж. Той (тая), хто абвінавачваецца ў чым‑н. і знаходзіцца пад судом. У позве было прыпісана папярэджанне, што ў выпадку няяўкі ў паказаны час падсудны будзе арыштаваны і дастаўлены ў суд пад канвоем. Колас.

•••

Сесці (папасці, трапіць) на лаву падсудных гл. сесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)