дастасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што да чаго.

Прымяніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

Д. тэорыю да практыкі.

|| незак. дастасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. дастасава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дастасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дастасу́ю дастасу́ем
2-я ас. дастасу́еш дастасу́еце
3-я ас. дастасу́е дастасу́юць
Прошлы час
м. дастасава́ў дастасава́лі
ж. дастасава́ла
н. дастасава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час дастасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дастасава́ць (да чаго) сов. примени́ть (к чему); (теорию и т.п. — ещё) приложи́ть (к чему);

д. пра́віла да рашэ́ння зада́чы — примени́ть пра́вило к реше́нию зада́чи;

д. тэо́рыю да пра́ктыкі — приложи́ть тео́рию к пра́ктике

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Прымяніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н. Дастасаваць правіла да рашэння задачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастасава́льны, -ая, -ае.

Які можна дастасаваць, прымяніць.

|| наз. дастасава́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дастасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дастасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастасава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дастасаваць, дастасавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастасава́ны (да чаго) применённый (к чему); прило́женный (к чему); см. дастасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастасава́нне (да чаго) ср. примене́ние (к чему); приложе́ние (к чему); см. дастасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прытарнава́ць ’прыгнаць да берага (пра плыт)’; ’дастасаваць, дапасаваць’ (Др.-Падб.; лід., Сл. ПЗБ), прытарнава́цца ’прыпыніцца, прыстаць’ (ТСБМ), ’прыстаць да берага’ (лід., Сл. ПЗБ), перан. прытарнава́цца ’прыстасавацца’ (Гарэц.; валож., Стан.). Да тарнава́ць, тарнава́цца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)