дасла́ць², -сцялю́, -сце́леш, -сце́ле; -сла́ў, -сла́ла; -сцялі́; -сла́ны; зак., што.

Пакрываючы паверхню, скончыць рассцілаць што-н.

Д. лён.

|| незак. дасціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасла́ць¹, дашлю́, дашле́ш, дашле́; дашлём, дашляце́, дашлю́ць; дашлі́; дасла́ны; зак., што.

1. Паслаць дадаткова, выслаць недасланае.

Д. грошы за пуцёўку.

2. Прасунуць да пэўнага месца (патрон, снарад і пад.).

Д. патрон у патроннік.

3. Адправіць, паслаць што-н. для ўручэння (карэспандэнцыю і пад.), а таксама накіраваць каго-н. куды-н. з пэўнай мэтай.

Д. сватоў.

Д. пакет з дакументамі.

|| незак. дасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. дасы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасла́ць

‘да дасцілаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасцялю́ дасце́лем
2-я ас. дасце́леш дасце́леце
3-я ас. дасце́ле дасце́люць
Прошлы час
м. дасла́ў дасла́лі
ж. дасла́ла
н. дасла́ла
Загадны лад
2-я ас. дасцялі́ дасцялі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасла́ць

‘да дасылаць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дашлю́ дашлё́м
2-я ас. дашле́ш дашляце́
3-я ас. дашле́ дашлю́ць
Прошлы час
м. дасла́ў дасла́лі
ж. дасла́ла
н. дасла́ла
Загадны лад
2-я ас. дашлі́ дашлі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дасла́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасла́ць I сов.

1. в разн. знач. досла́ть;

д. нале́жную су́му — досла́ть сле́дуемую су́мму;

д. патро́н — воен. досла́ть патро́н;

2. разг. (корреспонденцию и т.п.) присла́ть

дасла́ць II сов. достла́ть, достели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасла́ць ​1, дашлю, дашлеш, дашле; дашлём, дашляце; зак., каго-што.

1. Паслаць, выслаць недасланае. Даслаць пераводам астатнюю частку грошай.

2. Прасунуць, падаць (патрон, снарад і пад.) у пэўнае месца. Даслаць патрон у патроннік.

3. Разм. Паслаць што‑н. для перадачы, уручэння каму‑н.; прыслаць. Даслаць цыркуляр. Даслаць пісьмо. // Накіраваць каго‑н. куды‑н. з якой‑н. мэтай. Цяжка было б [Баніфацыю], каб Мікалайчык не даслаў дапамогу ў асобе нейкага Смілгі. Чарнышэвіч. [Анісім] доўга угаворваў .. [Веру] супакоіцца, абяцаў у самы бліжэйшы час даслаць сватоў. Сачанка.

дасла́ць ​2, ‑сцялю, ‑сцелеш, ‑сцеле; зак., што.

Скончыць слаць; паслаць да канца ці да якога‑н. месца. Даслаць лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

достла́ть сов. дасла́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

досла́ть сов., в разн. знач. дасла́ць, мног. падасыла́ць;

досла́ть сле́дуемую су́мму дасла́ць нале́жную су́му;

досла́ть патро́н воен. дасла́ць патро́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасла́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даслаць ​1.

дасла́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад даслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)