дасе́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасе́ю дасе́ем
2-я ас. дасе́еш дасе́еце
3-я ас. дасе́е дасе́юць
Прошлы час
м. дасе́яў дасе́ялі
ж. дасе́яла
н. дасе́яла
Загадны лад
2-я ас. дасе́й дасе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дасе́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасе́яць сов.

1. досе́ять;

д. авёс — досе́ять овёс;

д. яраво́е по́ле — досе́ять ярово́е по́ле;

2. (кончить просеивать) досе́ять;

д. муку́ — досе́ять муку́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.

1. Скончыць сяўбу чаго‑н. Дасеяць жыта. // Пасеяць што‑н. да якога‑н. месца. Дасеяць авёс да дарогі. // Скончыць засейванне якога‑н. участка. Дасеяць насенны ўчастак. Дасеяць яравое поле.

2. Скончыць прасейванне чаго‑н. Дасеяць муку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

досе́ять сов. дасе́яць, мног. падасява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дасяваць — дасеяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дасеяць што‑н. у многіх месцах. // (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Завяршыць сяўбу — пра ўсіх, многіх. Падасявалі лён усе брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)