дасе́яць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дасе́ю |
дасе́ем |
| 2-я ас. |
дасе́еш |
дасе́еце |
| 3-я ас. |
дасе́е |
дасе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дасе́яў |
дасе́ялі |
| ж. |
дасе́яла |
| н. |
дасе́яла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дасе́й |
дасе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дасе́яўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасе́яць сов.
1. досе́ять;
д. авёс — досе́ять овёс;
д. яраво́е по́ле — досе́ять ярово́е по́ле;
2. (кончить просеивать) досе́ять;
д. муку́ — досе́ять муку́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.
1. Скончыць сяўбу чаго‑н. Дасеяць жыта. // Пасеяць што‑н. да якога‑н. месца. Дасеяць авёс да дарогі. // Скончыць засейванне якога‑н. участка. Дасеяць насенны ўчастак. Дасеяць яравое поле.
2. Скончыць прасейванне чаго‑н. Дасеяць муку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасе́яць
1. (завяршыць сяўбу) die (Frühjahrs)bestéllung beénden;
2. (скончыць прасейванне) mit dem Dúrchsieben [Áussieben] fértig wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
досе́ять сов. дасе́яць, мног. падасява́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дасеяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дасеяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дасяваць — дасеяць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Дасеяць што‑н. у многіх месцах. // (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Завяршыць сяўбу — пра ўсіх, многіх. Падасявалі лён усе брыгады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)