дасадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дасаджу́ |
даса́дзім |
| 2-я ас. |
даса́дзіш |
даса́дзіце |
| 3-я ас. |
даса́дзіць |
даса́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
дасадзі́ў |
дасадзі́лі |
| ж. |
дасадзі́ла |
| н. |
дасадзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дасадзі́ |
дасадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дасадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасадзі́ць сов., в разн. знач. досади́ть;
~дзі́лі гра́дку то́лькі да пало́вы — досади́ли гря́дку то́лько до полови́ны;
д. дрэў у са́дзе — досади́ть дере́вьев в саду́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дасадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.
Скончыць пасадку чаго‑н.; пасадзіць да пэўнага месца. Дасадзіць расаду. Дасадзіць градку да паловы. // і чаго. Пасадзіць у дадатак да пасаджанага раней. Дасадзіць дрэў у садзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дасадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даса́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дасадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
досади́тьI сов. (окончить посадку) дасадзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даса́джаны в разн. знач. доса́женный; см. дасадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даса́джваць несов., в разн. знач. доса́живать; см. дасадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)