дасадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дасаджу́ даса́дзім
2-я ас. даса́дзіш даса́дзіце
3-я ас. даса́дзіць даса́дзяць
Прошлы час
м. дасадзі́ў дасадзі́лі
ж. дасадзі́ла
н. дасадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. дасадзі́ дасадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дасадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дасадзі́ць сов., в разн. знач. досади́ть;

~дзі́лі гра́дку то́лькі да пало́вы — досади́ли гря́дку то́лько до полови́ны;

д. дрэў у са́дзе — досади́ть дере́вьев в саду́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.

Скончыць пасадку чаго‑н.; пасадзіць да пэўнага месца. Дасадзіць расаду. Дасадзіць градку да паловы. // і чаго. Пасадзіць у дадатак да пасаджанага раней. Дасадзіць дрэў у садзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасадзі́ць

1. (закончыць пасадку) das Pflánzen beénden; fértig pflánzen;

2. (дадатак да пасаджанага) náchpflanzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дасадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даса́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дасадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

досади́ть​I сов. (окончить посадку) дасадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даса́джаны в разн. знач. доса́женный; см. дасадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даса́джваць несов., в разн. знач. доса́живать; см. дасадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wólle

f -, -n во́ўна, поўсць, шэрсць

◊ ~ lássen — разм. пацярпе́ць стра́ту

in der ~ sítzen* — уст. мець цёплае ме́сцейка; жыць з камфо́ртам

j-n (kräftig) in die ~ bríngen* — разм. вы́весці каго́-н. з сябе́, раззлава́ць каго́-н.

j-m in die ~ gréifen* — дасадзі́ць каму́-н.; заста́віць раскашэ́ліцца каго́-н.

viel Geschréi und wénig ~ — мно́га шу́му, а то́лку ма́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)