Трашчо́тка ‘пеначка-жаўтаброўка, Phylloscopus sibilator’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трашчо́тка ‘пеначка-жаўтаброўка, Phylloscopus sibilator’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́лес ‘птушка кулік, Sguatarola sguatarola L.’ (ТЗб. ”85-”86). Назва гукапераймальнага паходжання: птушка выдае працяжнае тужлівае туу‑лі (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перыферы́я, ‑і,
1. Аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы, арганізацыі ў адрозненне ад цэнтральных.
2.
[Ад грэч. periphéreia — акружнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Турпа́н ‘вадаплаўная птушка сямейства качыных, Melanitta fusca L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Турухта́н ‘батальён, балотная птушка сямейства сяўцоў Philomachus pugnax’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тра́ўнік 1 ‘старадаўняя кніга, якая змяшчае апісанне лекавых раслін’ (
Тра́ўнік 2 ‘газон’ (
Тра́ўнік 3 ‘аднагадовае цялё’ (
Тра́ўнік 4 ‘птушка чырвананожка, Tringa totanus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́ркаўка 1 ‘турок, птушка атрада галубоў з бурым апярэннем, Streptopelia turtur, Streptopelia decaocto’ (
Ту́ркаўка 2 ‘мядзведка звычайная, Gryllotalpa vulg. hatr.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)