дара́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дара́джу дара́дзім
2-я ас. дара́дзіш дара́дзіце
3-я ас. дара́дзіць дара́дзяць
Прошлы час
м. дара́дзіў дара́дзілі
ж. дара́дзіла
н. дара́дзіла
Загадны лад
2-я ас. дара́дзь дара́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час дара́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дара́дзіць сов., прост. посове́товать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дара́дзіць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак.

Разм. Даць параду; параіць. Прыйшлося, як дарадзіў Стась, шукаць па аптэках такія кіслоты, што вытраўлялі сляды чарніла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)