дара́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дара́джу |
дара́дзім |
| 2-я ас. |
дара́дзіш |
дара́дзіце |
| 3-я ас. |
дара́дзіць |
дара́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
дара́дзіў |
дара́дзілі |
| ж. |
дара́дзіла |
| н. |
дара́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дара́дзь |
дара́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дара́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дара́дзіць сов., прост. посове́товать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дара́дзіць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак.
Разм. Даць параду; параіць. Прыйшлося, як дарадзіў Стась, шукаць па аптэках такія кіслоты, што вытраўлялі сляды чарніла. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)