дапрасі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапрашу́ся |
дапро́сімся |
| 2-я ас. |
дапро́сішся |
дапро́сіцеся |
| 3-я ас. |
дапро́сіцца |
дапро́сяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дапрасі́ўся |
дапрасі́ліся |
| ж. |
дапрасі́лася |
| н. |
дапрасі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дапрасі́ся |
дапрасі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
дапрасі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапрасі́цца сов., разг. (добиться просьбами) допроси́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапрасі́цца, ‑прашуся, ‑просішся, ‑просіцца; зак. (часцей з адмоўем).
Разм. Дамагчыся чаго‑н. настойлівымі просьбамі. Як адвячоркам над соннымі водамі Кнігаўка ўсё не дапросіцца піць, — Тры гады я не чуў. Барадулін. У яго зімой снегу не дапросішся. Прымаўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допроси́тьсяI сов. (добиться просьбами) разг. дапрасі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)