дапрасі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапрашу́ся дапро́сімся
2-я ас. дапро́сішся дапро́сіцеся
3-я ас. дапро́сіцца дапро́сяцца
Прошлы час
м. дапрасі́ўся дапрасі́ліся
ж. дапрасі́лася
н. дапрасі́лася
Загадны лад
2-я ас. дапрасі́ся дапрасі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дапрасі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапрасі́цца сов., разг. (добиться просьбами) допроси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапрасі́цца, ‑прашуся, ‑просішся, ‑просіцца; зак. (часцей з адмоўем).

Разм. Дамагчыся чаго‑н. настойлівымі просьбамі. Як адвячоркам над соннымі водамі Кнігаўка ўсё не дапросіцца піць, — Тры гады я не чуў. Барадулін. У яго зімой снегу не дапросішся. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрасі́цца разм. ausbitten* vt;

урэ́шце дапрасі́цца чаго-н. nach víelem Bítten etw. erhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

допроси́ться​I сов. (добиться просьбами) разг. дапрасі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

doprosić się

зак. дапрасіцца;

nie można się szklanki wody doprosić się — нельга шклянкі вады дапрасіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)