дапра́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапра́жу дапра́жым
2-я ас. дапра́жыш дапра́жыце
3-я ас. дапра́жыць дапра́жаць
Прошлы час
м. дапра́жыў дапра́жылі
ж. дапра́жыла
н. дапра́жыла
Загадны лад
2-я ас. дапра́ж дапра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапра́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапра́жыць сов.

1. (бобы, семечки и т.п.) дожа́рить; (орехи и т.п. — ещё) докали́ть;

2. обл. (сало) дожа́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Скончыць пражанне; пражачы, давесці да поўнай гатоўнасці. Дапражыць боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапра́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапражыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапра́жаны дожа́ренный; докалённый; см. дапра́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапрэ́гчы сов., см. дапра́жыць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дожа́рить сов.

1. дапячы́, мног. падапяка́ць; дасма́жыць; дасква́рыць; дапра́жыць, дапрэ́гчы;

2. дапалі́ць, дапячы́; см. дожа́ривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)