дапра́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапра́жу дапра́жым
2-я ас. дапра́жыш дапра́жыце
3-я ас. дапра́жыць дапра́жаць
Прошлы час
м. дапра́жыў дапра́жылі
ж. дапра́жыла
н. дапра́жыла
Загадны лад
2-я ас. дапра́ж дапра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапра́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)