дапе́рці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			дапру́ | 
			дапро́м | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			дапрэ́ш | 
			дапраце́ | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			дапрэ́ | 
			дапру́ць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			дапё́р | 
			дапе́рлі | 
		
		
			| ж. | 
			дапе́рла | 
		
		
			| н. | 
			дапе́рла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			дапры́ | 
			дапры́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			дапё́ршы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
дапе́рці сов., прост. допере́ть
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
дапе́рці, ‑пру, ‑прэш, ‑прэ; ‑пром, ‑праце; зак.
Разм.
1. Хутка даехаць, дабегчы куды‑н. Пан Адам ледзьве ўнёс ногі. Дапёр да самай Варшавы. Новікаў.
2. каго-што. Хутка даставіць куды‑н.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
допере́ть сов., прост. дапе́рці.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)