дапе́рці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапру́ |
дапро́м |
| 2-я ас. |
дапрэ́ш |
дапраце́ |
| 3-я ас. |
дапрэ́ |
дапру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
дапё́р |
дапе́рлі |
| ж. |
дапе́рла |
| н. |
дапе́рла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапры́ |
дапры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дапё́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дапе́рці сов., прост. допере́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапе́рці, ‑пру, ‑прэш, ‑прэ; ‑пром, ‑праце; зак.
Разм.
1. Хутка даехаць, дабегчы куды‑н. Пан Адам ледзьве ўнёс ногі. Дапёр да самай Варшавы. Новікаў.
2. каго-што. Хутка даставіць куды‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допере́ть сов., прост. дапе́рці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)