дапая́ны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | дапая́ны | дапая́ная | дапая́нае | дапая́ныя | 
		
			| Р. | дапая́нага | дапая́най дапая́нае
 | дапая́нага | дапая́ных | 
		
			| Д. | дапая́наму | дапая́най | дапая́наму | дапая́ным | 
		
			| В. | дапая́ны (неадуш.) дапая́нага (адуш.)
 | дапая́ную | дапая́нае | дапая́ныя (неадуш.) дапая́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | дапая́ным | дапая́най дапая́наю
 | дапая́ным | дапая́нымі | 
		
			| М. | дапая́ным | дапая́най | дапая́ным | дапая́ных | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
дапая́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | дапая́ны | дапая́ная | дапая́нае | дапая́ныя | 
		
			| Р. | дапая́нага | дапая́най дапая́нае
 | дапая́нага | дапая́ных | 
		
			| Д. | дапая́наму | дапая́най | дапая́наму | дапая́ным | 
		
			| В. | дапая́ны (неадуш.) дапая́нага (адуш.)
 | дапая́ную | дапая́нае | дапая́ныя (неадуш.) дапая́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | дапая́ным | дапая́най дапая́наю
 | дапая́ным | дапая́нымі | 
		
			| М. | дапая́ным | дапая́най | дапая́ным | дапая́ных | 
		
Кароткая форма: дапая́на.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
допа́янный дапая́ны, уст. далітава́ны;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
далітава́ны уст., см. дапая́ны
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)