дапая́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапая́ны |
дапая́ная |
дапая́нае |
дапая́ныя |
| Р. |
дапая́нага |
дапая́най дапая́нае |
дапая́нага |
дапая́ных |
| Д. |
дапая́наму |
дапая́най |
дапая́наму |
дапая́ным |
| В. |
дапая́ны (неадуш.) дапая́нага (адуш.) |
дапая́ную |
дапая́нае |
дапая́ныя (неадуш.) дапая́ных (адуш.) |
| Т. |
дапая́ным |
дапая́най дапая́наю |
дапая́ным |
дапая́нымі |
| М. |
дапая́ным |
дапая́най |
дапая́ным |
дапая́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапая́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дапая́ны |
дапая́ная |
дапая́нае |
дапая́ныя |
| Р. |
дапая́нага |
дапая́най дапая́нае |
дапая́нага |
дапая́ных |
| Д. |
дапая́наму |
дапая́най |
дапая́наму |
дапая́ным |
| В. |
дапая́ны (неадуш.) дапая́нага (адуш.) |
дапая́ную |
дапая́нае |
дапая́ныя (неадуш.) дапая́ных (адуш.) |
| Т. |
дапая́ным |
дапая́най дапая́наю |
дапая́ным |
дапая́нымі |
| М. |
дапая́ным |
дапая́най |
дапая́ным |
дапая́ных |
Кароткая форма: дапая́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
допа́янный дапая́ны, уст. далітава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
далітава́ны уст., см. дапая́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)