дано́сіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дано́шу дано́сім
2-я ас. дано́сіш дано́сіце
3-я ас. дано́сіць дано́сяць
Прошлы час
м. дано́сіў дано́сілі
ж. дано́сіла
н. дано́сіла
Загадны лад
2-я ас. дано́сь дано́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дано́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дано́сіць I несов. доноси́ть; см. дане́сці I

дано́сіць II несов. доноси́ть; см. дане́сці II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дано́сіць ​1, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да данесці ​1.

дано́сіць ​2, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да данесці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дане́сці², -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; зак.

1. Зрабіць службовае данясенне аб чым-н.

Разведка данесла камандаванню пра набліжэнне праціўніка.

2. на каго (што). Зрабіць данос; тайна паведаміць.

Нядобразычліўцы данеслі на яго.

|| незак. дано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дане́сці¹, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць да якога-н. месца.

Д. рэчы да вагона.

2. што. Зрабіць чутным (пра гукі, пах і пад.).

Вецер данёс смалісты пах дыму.

3. перан. Давесці да свядомасці, зрабіць зразумелым.

Д. думку да слухача.

|| незак. дано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дака́зчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто даказвае на каго-н., даносіць, нагаворвае.

|| ж. дака́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. дака́зчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нау́шничать несов., разг. нагаво́рваць; дано́сіць; нашэ́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбрэ́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Суправаджаць што-н. брэхам, брахаць час ад часу.

2. перан., каму. Нагаворваць, даносіць на каго-н. (пагард.).

|| наз. падбрэ́хванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дано́сіцца несов., возвр., страд. доноси́ться; см. дане́сціся, дано́сіць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доноси́ть​II несов. (к донести́​II) дано́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)